ای مسیرت به کاخ سعد آباد

کوچه هایی که حیف بن بستند

عین قلب تو سفت و در بسته

قامت تو به حد رعنایی

مثل برجی بلند، برجسته

تپه های ولنجک و درکه

سینه هایت که معدن سنگند

گیسوانِ به شانه مواجت

آبشاری روانه از دربند